หลี่ไป๋ Li Bai กวีจีนที่ยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์ถัง
เป็นกวีชาวจีน ได้รับการยกย่องตั้งแต่สมัยของเขาเองจนถึงปัจจุบันว่าเป็นหนึ่งในกวีที่ยิ่งใหญ่
ที่สุดคนหนึ่ง และกวีที่สำคัญที่สุดของราชวงศ์ถังและในประวัติศาสตร์จีน เขาและเพื่อนของเขา ตู้ ฝู่
บ้านบรรพบุรุษของเขาคือเฉิงจี หลงซี (ปัจจุบันอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจิงหนิง มณฑลกานซู)
เขาเป็นลูกหลานของราชวงศ์ฮั่น
กวีจีน,กวีนิพนธ์จีน,หลี่ไป๋,Li Bai,บุคคลสำคัญ,กวี,ประวัติศาสตร์จีน
เป็นบุคคลสำคัญสองคนในความเจริญรุ่งเรืองของกวีนิพนธ์จีนภายใต้ราชวงศ์ถัง ซึ่งมักเรียกกันว่า
"ยุคทองของกวีนิพนธ์จีน" บุคคลสำคัญของจีน
สามสิ่งมหัศจรรย์
หมายถึง บทกวีของหลี่ไป๋ การฟันดาบของเป่ยหมิน และการประดิษฐ์ตัวอักษรของจาง ซู
บทกวีของหลี่ไป๋ มีประมาณ 1,000 บทที่ยังหลงเหลืออยู่ บทกวีของเขาถูกรวบรวมไว้ในคอลเลกชั่น
ที่สำคัญที่สุดของราชวงศ์ถัง Heyaue Yingling Ji รวบรวมในปี 753 โดย Yin Fan
บทกวีของหลี่ไป๋จำนวน 34 บทรวมอยู่ในกวีนิพนธ์เรื่อง Three Hundred Tang Poems ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรก
ในศตวรรษที่ 18 ถูกรวบรวมครั้งแรกเมื่อราวปี 1763 โดยซุน จู ทั้งหมดมากกว่า 300 บท
บทกวีของเขาเริ่มปรากฏในยุโรป บทกวีเหล่านี้กลายเป็นต้นแบบในการเฉลิมฉลองความสุข
แห่งมิตรภาพ ความลึกซึ้งของธรรมชาติ ความสันโดษ และความสุขในการดื่ม มีการแปลบทกวีของ
หลี่หลายภาษา เป็นกวีเป็นตำนาน
บทกวียุคแรกของเขาเขียนขึ้นใน "ยุคทอง" ของสันติภาพและความเจริญรุ่งเรืองภายในภายใต้
จักรพรรดิที่สนับสนุนศิลปะ วัฒนธรรมผลงานของเขามีจินตนาการที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว
มีสไตล์ที่สง่างามและโรแมนติก มีแนวคิดทางศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ สดชื่นและสง่างาม
เขาเก่งในการใช้คำพูดเกินจริงและอุปมาอุปไมย ถ้อยคำและวลีที่เป็นธรรมชาติและสวยงามเพื่อ
แสดงอารมณ์ บทกวีเคลื่อนเหมือนเมฆและไหลดั่งน้ำซึ่งเป็นธรรมชาติ
บทกวีของหลี่ไป๋ และ ตู้ ฝู่ ได้รับการสืบทอดจากปากหลายพันปากถือเป็นความสำเร็จทางศิลปะ
ด้านกวีนิพนธ์
ตู้ ฝู่เคยแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทความของหลี่ไป๋ว่า
"ปากกาหล่นลงไปในพายุ และบทกวี
ก็กลายเป็นผีและเทพเจ้าที่ร้องไห้"
เป็นกวีชาวจีนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นกวีโรแมนติกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในราชวงศ์ถัง
เขาเป็นที่รู้จักในฐานะกวีอมตะ เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับความเคารพนับถือมากที่สุด
ในประวัติศาสตร์วรรณคดีจีน
หลี่ไป๋ เป็นที่รู้จักจากจินตนาการที่ล้นเหลือ และภาพลัทธิเต๋าที่แสดงออกในบทกวีของเขา
รวมถึงความรักในการดื่มสุดสำราญของเขาหลี่ไป๋ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตในการเดินทาง
แต่งกลอน บทกวีและ ใช้ชีวิต
ว่ากันว่าเขาจมน้ำตายในแม่น้ำแยงซี หลังจากตกจากเรือขณะพยายามเอื้อมมือโอบเงาสะท้อน
ของดวงจันทร์ที่อยู่ในน้ำเพราะเมาเลยทำให้ตกน้ำเสียชีวิต
อนุสรณ์สถานหลี่ไป๋ตั้งอยู่ทางตะวันตกของหม่าอันชาน เป็นเมืองระดับจังหวัดทางตะวันออก
ของมณฑลอันฮุย ทางตะวันออกของจีน เมืองอุตสาหกรรมที่ทอดยาวข้ามแม่น้ำแยงซีเกีย
บทกวีของหลี่ไป๋มีอิทธิพลอย่างมากในช่วงเวลาของเขาเอง เช่นเดียวกับคนรุ่นต่อๆ ไปในประเทศจีน
หลี่ไป๋ มีอิทธิพลต่อบทกวีของเหมาเจ๋อตุงอีกด้วย บางครั้งเขาได้รับการบูชาในฐานะสิ่งศักดิ์สิทธิ์
ในบางทีอีกด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น