ซุนวู (Sun Tzu) ศิลปะแห่งสงคราม
ซุนวู (Sun Tzu) บุคคลสำคัญของจีนตำนานนักยุทธศาสตร์และแม่ทัพผู้ยิ่งใหญ่แห่งจีนโบราณ
ผู้เขียนตำรายุทธศาสตร์ชื่อดังระดับโลกคือ “ศิลปะแห่งสงคราม” (The Art of War)
ซึ่งยังคงมีอิทธิพลต่อการทหาร การบริหาร และการดำเนินธุรกิจในยุคปัจจุบัน
เกิดประมาณ 544 ปีก่อนคริสตกาล และเสียชีวิตราว 496 ปีก่อนคริสตกาล
เป็นชาวรัฐฉี แต่รับราชการในรัฐอู๋ช่วงยุค ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง ของจีนโบราณ
ได้รับการบันทึกโดยนักประวัติศาสตร์ชื่อ ซือหม่าเชียน ว่าเป็นแม่ทัพผู้มีความสามารถ
ในการวางแผนและยุทธศาสตร์
ซุนวู (545–470 หรือ 496 ปีก่อนคริสตกาล) นามสกุลกุย และตระกูลซุน ชื่อจริงว่าอู๋
และชื่อรองว่าฉางชิง เป็นชาวฉีในยุคชุนและฤดูใบไม้ร่วง เขาเป็นทายาทสายตรงของหูกงแห่งเฉิน
และเป็นนักยุทธศาสตร์การทหาร รัฐบุรุษ และบุคคลสำคัญในแวดวงวิทยาศาสตร์การทหาร
เขาเป็นผู้ประพันธ์ตำราการทหาร “พิชัยสงคราม” และคนรุ่นหลังยกย่องท่านในฐานะซุนวู
นักบุญทหาร และนักบุญทหารตะวันออก วัดที่อุทิศแด่ซุนวู หรือที่รู้จักกันในชื่อ “วัดนักบุญทหาร”
ยังคงมีอยู่ในมณฑลซานตงและซูโจว ตระกูลของท่านเป็นบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งตระกูลซุนแห่งเล่ออัน
และบุตรชายคนที่สองของท่าน ซุนหมิง เป็นบรรพบุรุษผู้ก่อตั้งตระกูลซุนแห่งฟู่ชุน
เมื่อครั้งยังหนุ่ม ซุนวูได้อ่านตำราการทหารโบราณคลาสสิกเรื่อง “บันทึกการทหาร”
เรียนรู้เกี่ยวกับประสบการณ์การต่อสู้ของหวงตี้ในการเอาชนะจักรพรรดิทั้งสี่
รวมถึงกลยุทธ์ทางการทหารผู้มีชื่อเสียงในสมัยโบราณอย่าง หยี่อิน เจียงซาง และกวนจง
และยังได้ปฏิบัติหน้าที่ในรัฐหวู่ด้วย (อู๋)
เกิดรัฐฉี (Qi) แต่รับราชการในรัฐอู๋ (Wu) ซึ่งเป็นยุคที่จีนแบ่งออกเป็นหลายรัฐ
และมีสงครามระหว่างรัฐอย่างต่อเนื่อง
แม่ทัพและที่ปรึกษาทางการทหารของกษัตริย์เหอหลี่แห่งรัฐอู๋
เขาแสดงความสามารถในการวางแผนยุทธศาสตร์และการจัดการกองทัพอย่างยอดเยี่ยม
มีบันทึกว่าเขาเคยใช้กลยุทธ์ฝึกทหารหญิงในราชสำนักเพื่อพิสูจน์หลักการของเขา
ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่โด่งดังในชีวประวัติของเขา
บันทึกไว้ว่ากษัตริย์แห่งราชวงศ์อู๋จงใจทดสอบซุนวู โดยคัดเลือกนางกำนัล 180 คนมาฝึกฝน
และแต่งตั้งนางสนมสองคนให้ดำรงตำแหน่งผู้นำกองกำลัง ในตอนแรก แม้ซุนวูจะย้ำซ้ำแล้วซ้ำเล่า
ว่าคำสั่งทางทหารนั้นหนักหนาสาหัสราวกับภูเขา แต่นางสนมทั้งสองกลับเพิกเฉยต่อคำสั่งของซุนวู
นางสนมทั้งสองกลับหัวเราะเล่นกันสนุกสนาน ซุนวูจึงตัดศีรษะสนมทั้งสองตามคำสั่งทหารเป็นเด็ดขาด
สร้างความตกตะลึงแก่ขุนนางและเจ้าแคว้นอย่างยิ่ง แม้กษัตริย์แห่งราชวงศ์อู๋จะพยายามขัดขวาง
นางสนมที่เหลือเห็นดั่งนั้น จึงตั้งใจทำตามคำสั่งอย่างเคร่งครัด กษัตริย์เจ้าแคว้นไม่พอพระทัย
เขาเลยกล่าวว่า การบังคับใช้คำสั่งและแยกแยะรางวัลและการลงโทษอย่างชัดเจนนั้น
เป็นเรื่องปกติของการทหาร ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่พวกเขาจะเชื่อฟังคำสั่งและชนะการรบ
หลังจากฟังคำอธิบายของซุนวู ความโกรธของกษัตริย์ ก็จางหายไป และแต่งตั้งซุนวูเป็นนายพล
ภายใต้การฝึกฝนของซุนวูคุณภาพทางทหารของกองทัพอู่ก็พัฒนาขึ้นอย่างมาก
ซุนวูเสียชีวิตประมาณปี 496 ก่อนคริสตกาล ขณะมีอายุประมาณ 48 ปี
พิชัยสงคราม ของซุนวู มีอิทธิพลต่อบุคคลสำคัญมากมาย และได้รับการยอมรับว่า
เป็นผลงานชิ้นเอกด้านยุทธศาสตร์ หนังสือเล่มนี้ได้รับการอ้างอิงและเผยแพร่
โดยนายพลและนักทฤษฎีมากมาย นับตั้งแต่ได้รับการตีพิมพ์ แปล และเผยแพร่ไปทั่วโลกเป็นครั้งแรก
พิชัยสงคราม (The Art of War) เป็นหนึ่งในตำราการทหารที่ได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายที่สุด
ในยุคสงครามกลางเมืองซึ่งเป็นช่วงเวลาแห่งสงครามอันยาวนานระหว่างรัฐจีนโบราณ 7 รัฐ ได้แก่
จ้าว ฉี ฉิน ฉู่ ฮั่น เว่ย และหยาน ซึ่งต่อสู้เพื่อยึดครองดินแดนอันอุดมสมบูรณ์อันกว้างใหญ่ไพศาล
ในจีนตะวันออก
ซุนวูมองสงครามเป็นศาสตร์แห่งปัญญา ไม่ใช่แค่การใช้กำลัง
หลักการของเขาเน้นการประเมินสถานการณ์ การหลีกเลี่ยงความสูญเสีย
และการใช้กลยุทธ์เหนือการปะทะ
ตำราของเขาได้รับการแปลและศึกษาในหลายประเทศ เช่น ญี่ปุ่น เกาหลี ยุโรป และสหรัฐอเมริกา
ถูกนำไปประยุกต์ใช้ในด้านธุรกิจ การเมือง กีฬา และการบริหารองค์กร
พิชัยสงครามยังคงเป็นตำรายุทธศาสตร์ที่มีอิทธิพลมากที่สุดในสงครามเอเชียตะวันออก
ซุนวูไม่ใช่แค่แม่ทัพ แต่เป็นนักปรัชญาแห่งยุทธศาสตร์ที่มองสงครามเป็นเรื่องของปัญญามากกว่ากำลัง
