หน้าเว็บ

แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กวี แสดงบทความทั้งหมด
แสดงบทความที่มีป้ายกำกับ กวี แสดงบทความทั้งหมด

วันจันทร์ที่ 18 ธันวาคม พ.ศ. 2566

ตู้ ฝู่ กวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนนึงของจีน Du Fu

 



ตู้ ฝู่ กวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคนนึงของจีน Du Fu 


เป็นกวีและนักการเมืองชาวจีนในสมัยราชวงศ์ถัง ร่วมสมัยกับหลี่ไป๋ ซึ่งเป็นเพื่อนของเขานั่นเอง


ผลงานของเขาก็มีอิทธิพลอย่างมากในวัฒนธรรมวรรณกรรมทั้งจีนและญี่ปุ่น จากงานเขียนบทกวีของเขา 


มีบทกวีประมาณ 1,500 บทได้รับการเก็บรักษาไว้  บุคคลสำคัญของจีน


เขาได้รับการขนานนามจากนักวิจารณ์ชาวจีนว่า "กวีประวัติศาสตร์" และ "กวีปราชญ์" (ปราชญ์แห่งกวี)


ตู้ ฝู่



ในขณะที่ผลงานของเขามากมายทำให้เขาเป็นที่รู้จักของผู้อ่านชาวตะวันตก


 ผลงานชิ้นเอกของเขา ได้แก่ เปย์เจิง ชิวซิ่ง และซันสื่อซันเปี๋ย  


เขากลายเป็นหนึ่งในนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์จีน ซึ่งมีอิทธิพลต่อกวีรุ่นต่อ ๆ ไป


ทั้งในจีนและญี่ปุ่น ในโลกตะวันตก ผลงานของเขามีชื่อเสียงในด้านความสมจริงทางสังคม 


ตู้ฝู่และหลี่ไป๋ต่างก็ถูกเรียกว่า "หลี่ตู้ 


เขามีชื่อเสียงในด้านสไตล์ที่เรียบง่ายและเศร้าโศกในบทกวีคลาสสิกของจีน 


บทกวีของเขายังเป็นที่รู้จักในนาม "ประวัติศาสตร์บทกวี" เนื่องจากมีความสำคัญทางสังคมในสมัยนั้น


ตู้ ฝู่ สามารถแต่งบทกวีได้ตั้งแต่อายุ 7 ขวบ


ในเดือนแรกของปีที่สามของปฏิทินต้าหลี่ ตู้ฟู่เสียชีวิตด้วยอาการป่วยในเรือบนแม่น้ำ เสียชีวิต


บนเรือในแม่น้ำแยงซีเมื่ออายุได้ 59 ปี


การเสียชีวิตของตู้ ฝู่ ยังคงเป็นหัวข้อถกเถียงในแวดวงวิชาการ ผู้เชี่ยวชาญบางคนเชื่อว่า ตู้ ฝู่ 


เสียชีวิตด้วยโรคเบาหวาน และพบหลักฐานในบทกวีของตู้ฟู่ว่า 


"ฉันป่วยมานาน และพลาดราชสำนักมาเป็นเวลานาน ปอดของฉันแห้งและกระหายน้ำ 

และฉันก็เดินเตร่อยู่ในนั้น" เมืองกองซุน"


ตู้ ฝู่ สร้างสรรค์บทกวี 7 พยางค์ (กลอน 7 พยางค์ ) จำนวนมาก ผลงานของเขามีเนื้อหาที่หลากหลาย


 เชี่ยวชาญเทคนิค ให้ความสำคัญกับความแตกต่างด้านจังหวะ 


 (กลอน 7 พยางค์ที่อ้างอิงในซีรีย์จีนชื่อดังอย่าง หาญท้าชะตาฟ้า ปริศนายุทธจักร Joy Of Life )


ที่ว่า 


ภูผากว้างใหญ่สะท้อนเสียงร้องวานร

วิหคฟ้อนเหนือสายธารเชี่ยว

สารทมาเยือนใบไม้ห่อเหี่ยว

ฉางเจียงเทียวน้ำโหมกระหน่ำ

ตร็ดเตร่แดนไกลช่างน่าเศร้า

โรครุมเร้าโถมมาคล้ายตอกย้ำ

ผมขาวโพลนท่วมหัวเพิ่งใจช้ำ

เลิกดื่มด่ำรสสุราก็สายแล้ว


มีจังหวะที่เข้มงวด และขัดเกลาภาษา เป็นผลงานต้นแบบสำหรับทุกวัย สไตล์หลักของกวีนิพนธ์


ของตู้คือความเศร้าโศก ยิ่งใหญ่ และสง่างาม และจินตภาพบทกวีก็สดใสและแข็งแกร่ง


สไตล์มีความหลากหลายและมีสีสัน บ้างก็มีพลังและไม่ถูกจำกัด บ้างก็สดและละเอียดอ่อน 


บ้างก็เศร้าโศก บ้างก็วาทศาสตร์เข้มข้น บ้างก็ธรรมดาและเรียบง่าย บ้างก็เป็นที่นิยมและเป็นธรรมชาติ


ซึมซับเทคนิคทางศิลปะของรุ่นก่อนและพัฒนาสไตล์ใหม่ที่มีเอกลักษณ์ 


ภาษากวีนิพนธ์ของตู้ฟู่โดยทั่วไปถือว่ามีลักษณะของ "ภาวะซึมเศร้า" 


บทกวีทางประวัติศาสตร์ที่ตรงที่สุดของเขาคือการแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับยุทธวิธีทางทหาร


หรือความสำเร็จและความล้มเหลวของรัฐบาล หรือบทกวีคำแนะนำที่เขาเขียนถึงจักรพรรดิ


ความคิดเห็นทางการเมืองของ ตู้ ฝู่ ตั้งอยู่บนพื้นฐานของอารมณ์มากกว่าการคำนวณ การแสดงออก


ถึงความจริงอย่างแข็งขันของเขาทำให้เขากลายเป็นบุคคลสำคัญของประวัติศาสตร์กวีจีนได้


ฉายาที่นักวิจารณ์ชาวจีนชื่นชอบคือ   ปราชญ์กวี  


ซึ่งเทียบเท่ากับปราชญ์นักปรัชญาอย่างขงจื๊อ ผลงานชิ้นแรกสุดที่ยังมีชีวิตอยู่คือ 


The Song of the Wagons  บรรยายถึงความทุกข์ทรมานของทหารเกณฑ์ในกองทัพจักรวรรดิ


งานเขียนของ ตู้ ฝู่ ได้รับการพิจารณาโดยนักวิจารณ์วรรณกรรมหลายคนว่าเป็นหนึ่งในงานเขียน


ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาล ไม่แพ้ เช็คสเปียร์ของฝั่งตะวันตก


ทำให้เขาได้รับการขนานนามว่าเป็นกวีที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของจีน




วันอาทิตย์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2566

หลี่ไป๋ Li Bai กวีจีนที่ยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์ถัง

 


หลี่ไป๋ Li Bai กวีจีนที่ยิ่งใหญ่แห่งราชวงศ์ถัง


   เป็นกวีชาวจีน ได้รับการยกย่องตั้งแต่สมัยของเขาเองจนถึงปัจจุบันว่าเป็นหนึ่งในกวีที่ยิ่งใหญ่

ที่สุดคนหนึ่ง และกวีที่สำคัญที่สุดของราชวงศ์ถังและในประวัติศาสตร์จีน เขาและเพื่อนของเขา ตู้ ฝู่ 

บ้านบรรพบุรุษของเขาคือเฉิงจี หลงซี (ปัจจุบันอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของจิงหนิง มณฑลกานซู) 

เขาเป็นลูกหลานของราชวงศ์ฮั่น 


หลี่ไป๋ Li Bai


กวีจีน,กวีนิพนธ์จีน,หลี่ไป๋,Li Bai,บุคคลสำคัญ,กวี,ประวัติศาสตร์จีน

  เป็นบุคคลสำคัญสองคนในความเจริญรุ่งเรืองของกวีนิพนธ์จีนภายใต้ราชวงศ์ถัง ซึ่งมักเรียกกันว่า 

"ยุคทองของกวีนิพนธ์จีน" บุคคลสำคัญของจีน


สามสิ่งมหัศจรรย์ 

หมายถึง บทกวีของหลี่ไป๋ การฟันดาบของเป่ยหมิน และการประดิษฐ์ตัวอักษรของจาง ซู


บทกวีของหลี่ไป๋ มีประมาณ 1,000 บทที่ยังหลงเหลืออยู่ บทกวีของเขาถูกรวบรวมไว้ในคอลเลกชั่น

ที่สำคัญที่สุดของราชวงศ์ถัง Heyaue Yingling Ji รวบรวมในปี 753 โดย Yin Fan

บทกวีของหลี่ไป๋จำนวน 34 บทรวมอยู่ในกวีนิพนธ์เรื่อง Three Hundred Tang Poems ซึ่งตีพิมพ์ครั้งแรก

ในศตวรรษที่ 18 ถูกรวบรวมครั้งแรกเมื่อราวปี 1763 โดยซุน จู ทั้งหมดมากกว่า 300 บท


บทกวีของเขาเริ่มปรากฏในยุโรป บทกวีเหล่านี้กลายเป็นต้นแบบในการเฉลิมฉลองความสุข

แห่งมิตรภาพ ความลึกซึ้งของธรรมชาติ ความสันโดษ และความสุขในการดื่ม  มีการแปลบทกวีของ

หลี่หลายภาษา เป็นกวีเป็นตำนาน


บทกวียุคแรกของเขาเขียนขึ้นใน "ยุคทอง" ของสันติภาพและความเจริญรุ่งเรืองภายในภายใต้

จักรพรรดิที่สนับสนุนศิลปะ วัฒนธรรมผลงานของเขามีจินตนาการที่มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว 

มีสไตล์ที่สง่างามและโรแมนติก มีแนวคิดทางศิลปะที่เป็นเอกลักษณ์ สดชื่นและสง่างาม


เขาเก่งในการใช้คำพูดเกินจริงและอุปมาอุปไมย ถ้อยคำและวลีที่เป็นธรรมชาติและสวยงามเพื่อ

แสดงอารมณ์  บทกวีเคลื่อนเหมือนเมฆและไหลดั่งน้ำซึ่งเป็นธรรมชาติ  


บทกวีของหลี่ไป๋ และ ตู้ ฝู่ ได้รับการสืบทอดจากปากหลายพันปากถือเป็นความสำเร็จทางศิลปะ

ด้านกวีนิพนธ์


ตู้ ฝู่เคยแสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับบทความของหลี่ไป๋ว่า 


"ปากกาหล่นลงไปในพายุ และบทกวี

ก็กลายเป็นผีและเทพเจ้าที่ร้องไห้"


เป็นกวีชาวจีนที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นกวีโรแมนติกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในราชวงศ์ถัง 

เขาเป็นที่รู้จักในฐานะกวีอมตะ เขาเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้รับความเคารพนับถือมากที่สุด

ในประวัติศาสตร์วรรณคดีจีน


หลี่ไป๋ เป็นที่รู้จักจากจินตนาการที่ล้นเหลือ และภาพลัทธิเต๋าที่แสดงออกในบทกวีของเขา 

รวมถึงความรักในการดื่มสุดสำราญของเขาหลี่ไป๋ใช้เวลาส่วนใหญ่ในชีวิตในการเดินทาง 

แต่งกลอน บทกวีและ ใช้ชีวิต


ว่ากันว่าเขาจมน้ำตายในแม่น้ำแยงซี หลังจากตกจากเรือขณะพยายามเอื้อมมือโอบเงาสะท้อน

ของดวงจันทร์ที่อยู่ในน้ำเพราะเมาเลยทำให้ตกน้ำเสียชีวิต


อนุสรณ์สถานหลี่ไป๋ตั้งอยู่ทางตะวันตกของหม่าอันชาน เป็นเมืองระดับจังหวัดทางตะวันออก

ของมณฑลอันฮุย ทางตะวันออกของจีน เมืองอุตสาหกรรมที่ทอดยาวข้ามแม่น้ำแยงซีเกีย


บทกวีของหลี่ไป๋มีอิทธิพลอย่างมากในช่วงเวลาของเขาเอง เช่นเดียวกับคนรุ่นต่อๆ ไปในประเทศจีน 


หลี่ไป๋ มีอิทธิพลต่อบทกวีของเหมาเจ๋อตุงอีกด้วย บางครั้งเขาได้รับการบูชาในฐานะสิ่งศักดิ์สิทธิ์ 

ในบางทีอีกด้วย







วันศุกร์ที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2566

อู๋ เฉิงเอิน กวีจีน ผู้แต่งไซอิ๋ว Wu Cheng'en

 


อู๋ เฉิงเอิน กวีจีน ผู้แต่งไซอิ๋ว Wu Cheng'en

อู๋ เฉิงเอิน กวีจีน ผู้แต่งไซอิ๋ว Wu Cheng'en

อู๋ เฉิงเอิน กวีจีน ผู้แต่งไซอิ๋ว Wu Cheng'en


 - อู๋ เฉิงเอิน : Wu Cheng'en


 - เกิด : ค.ศ.1500 หรือ 1505


 - เกิดที่ : หฺวายอาน ทางตอนกลางของมณฑลเจียงซู ในภาคตะวันออกของประเทศจีน 


 - ยุค : ราชวงศ์หมิง


 - ชื่อเรียกอย่างเป็นทางการว่า รู่จง (汝忠)


 - เป็นนักประพันธ์ กวี และนักการเมืองชาวจีนในสมัยราชวงศ์หมิง  บุคคลสำคัญของจีน


 - เขาเป็นผู้แต่งเรื่อง Journey to the West ไซอิ๋ว เป็นนิยายคลาสสิกของจีน


 - ไซอิ๋วถือเป็น สี่สุดยอดวรรณกรรมจีน ร่วมกับ สามก๊ก (หลอกว้านจง) ซ้องกั๋ง / 108 ผู้กล้าแห่ง

    เขาเหลียงซาน (ชือ ไน่อัน) และ ความฝันในหอแดง  เฉาเสวี่ยฉิน


 - พ่อของขาเป็นคนมีการศึกษาที่ดีแต่ด้วยมีปัญหาด้านการเงินจึงต้องผันตัวมาเป็นช่างฝีมือ


 - อู๋ เฉิงเอิน เป็นคนมีสติปัญญาดีและก็ยังมีใจใฝ่หาสนใจในงานด้านวรรณกรรม และความรู้ด้านต่างๆ

    หลายแขนง เขาชอบอ่านประวัติศาสตร์ นวนิยายแปลก ๆ เรื่องลี้ลับ


 - อู๋ เฉิงเอิน สอบเข้ารับราชการตามระบบการศึกษาและสอบคัดเลือกหลายครั้ง แต่ไม่ผ่าน แต่ก้ยังเคย

    ได้เข้ารับราชการเป็นกรณีพิเศษอยู่พักนึง


 - อู๋ เฉิงเอิน เขารู้สึกไม่สนุกกับงาน และก็ได้ลาออกมาเขียนนิยาย กวี วรรณกรรมที่ตัวเองชอบ 


 - เขากลายเป็นนักเขียนที่ประสบความสำเร็จ มีผลงานทั้งกวีนิพนธ์และร้อยแก้ว และเป็นเพื่อนกับนักเขียน

    ร่วมสมัยที่มีชื่อเสียงหลายคน


 - งานที่ประสบความสำเร็จและโด่งดังที่สุดของเขาคือ ไซอิ๋ว 


 - นอกจากไซอิ๋ว  แล้ว อู๋ เฉิงเอิน ยังเขียนบทกวีและเรื่องราวมากมาย รวมถึงนวนิยายเรื่อง Yuding Animal


 - งานส่วนใหญ่ของเขาจึงสูญหายไป ตามบันทึกมีการรวบรวมเรื่องผี ที่หายไป


 - เขาถูกวิจารณ์จากคนรุ่นหลังว่า มีความอ่อนไหวและมีสติปัญญาที่หลากหลาย และเขามีหนังสือ

    หลากหลายประเภท เขาเขียนบทกวีและเรียงความได้อย่างสง่างามและคล่องแคล่ว


 - เขาเก่งในด้าน ล้อเล่น และเขาเขียนบันทึกเบ็ดเตล็ดหลายประเภท ถ้าในยุคเดียวกันที่เป็นฝั่งตะวันตก 

    ก็จะมีบุคคลสำคัญ ด้านวรรณกรรม คือ วิลเลียม เชคสเปียร์  William Shakespeare  ที่มีไทม์ไลน์

    คาบเกี่ยวกับกับ อู๋ เฉิงเอิน


 - เสียชีวิต :  ค.ศ. 1582 อำเภอซานหยาง จังหวัดหฺวายอัน (ปัจจุบัน อำเภอหฺวายอัน เมืองหฺวายอัน มณฑลเจียงซู)


 - ในปี2016 รัฐบาลเทศบาลหฺวายอาน ได้ร่วมกันจัดตั้ง "รางวัล Wu Chengen Novel Award" และมุ่งมั่น

    ที่จะทำให้รางวัลนี้เป็นรางวัลวรรณกรรมที่ทรงอิทธิพลระดับนานาชาติ





วันจันทร์ที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2558

วิลเลียม เชคสเปียร์ William Shakespeare




วิลเลียม เชคสเปียร์  

วิลเลียม เชคสเปียร์  William Shakespeare เกิดวันที่ 26 เมษายน 1564

ประเทศอังกฤษ ที่เมือง สเตรตฟอร์ด อัพพอน เอวอน แคว้นวอร์วิคไชว์

วิลเลียม เชคสเปียร์  William Shakespeare

- กวีและนักเขียนบทละครชาวอังกฤษ


- ผู้ที่ได้รับการยกย่องว่าเป็นนักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ของอังกฤษและของโลก


- ผู้คนมักเรียกขานเขาว่า กวีแห่งชาติของอังกฤษ และ "Bard of Avon"

 (กวีแห่งเอวอน)


- บทละครและงานเขียนของเขาในปัจจุบันยังคงมีหลงเหลืออยู่ ประกอบด้วย

  บทละคร 38 เรื่อง กวีนิพนธ์แบบซอนเน็ต 154 เรื่อง กวีนิพนธ์อย่างยาว 2 เรื่อง

  และบทกวีแบบอื่นๆ อีกหลายชุด


ผลงานที่มีชื่อเสียงของเชกสเปียร์


- แฮมเล็ต บทละครแนวโศกนาฏกรรมดำเนินเรื่องในประเทศเดนมาร์กเรื่องราว

  เกี่ยวกับความพยายามที่จะล้างแค้นลุง หรือกษัตริย์คลอดิอัสของเจ้าชายแฮมเล็ต

 เนื่องจากลุงของแฮมเล็ตเป็นผู้แอบลอบสังหารบิดาของแฮมเล็ต


- King Lear


- แม็คเบธ แม็คเบ็ธ…ผู้ทรยศ The Tragedy of Macbeth ป็นเรื่องราว ความ

  ทะเยอทะยานอันไม่มีที่สิ้นสุดและนำพาชีวิตไปสู่ความหายนะ โดยนำเรื่องราว

  มาจากพระประวัติของ พระเจ้าแม็คเบ็ธแห่งสกอตแลนด์ เป็นละครต้องคำสาป

  เพราะมีฉากแม่มดและ คําสาปมนต์ดํา ว่ากันว่าทําให้แม่มดตัวจริงสมัยนั้น

  เคืองแค้นที่ เช็กสเปียร์เอาเรื่องราวชีวิตของแม่มดมาเปิดเผย ว่ากันว่าได้มีการ

  สาปแช่งจากแม่มดว่าใครที่มาแสดงเป็นตัวบทแม็คเบ็ธจะต้องมีอันเป็นไป

  เจ็บป่วยตาย มีอันเป็นไปทุกราย (ถ้าเป็นจริงทำไมไม่สาป เช็คสเปียร์ไปเลยหละ

  ทีเดียวจบๆ)


- งานเขียนของเขามีทั้ง เรื่องตลกขบขัน ซึ่งเป็นงานเขียนในช่วงแรกประวัติศาสตร์

  ที่อิงประวัติศาสตร์ตามบรรดากษัตริย์ เรื่องเศร้า โศกนาฏกรรม


- Romeo and Juliet เรื่องเศร้าของเชกสเปียร์ ที่ได้รับผลตอบรับได้รับความนิยม

  มากเป็นโศกนาฏกรรมด้านความรัก


- กวียุคโรแมนติกยกย่องนับถือเชกสเปียร์ในฐานะอัจฉริยะ ขณะที่กวียุควิคตอเรีย

  เคารพนับถือเชกสเปียร์อย่างยิ่ง จนได้รับฏายาว่า"จอมกวี" หรือ "เทพแห่งกวี"


- เชคสเปียร์เสียชีวิตเมื่อวันที่ 23 เมษายน ค.ศ. 1616 ร่างของเชคสเปียร์ฝังไว้

  ที่สุสานของคริสตจักรโฮลี่ทรินิตี้


มีการสร้างอนุสาวรีย์ขึ้นเป็นอนุสรณ์แด่เขาบนกำแพงทางด้านเหนือพร้อมกับ

ทำรูปปั้นครึ่งตัวของเขาในท่าทางที่กำลังเขียนหนังสืออยู่ด้วยคำจารึกเปรียบ

เทียบเขาเสมอกับเนสเตอร์ / โสกราตีส และเวอร์จิล

แผ่นหินที่วางเหนือหลุมศพของเขามีอักขระจารึกไว้พร้อมกับได้จารึกคำสาป

หากว่ามีผู้ใดที่คิดจะมาเคลื่อนย้ายกระดูกของเขา