เจงกิสข่าน ผู้ยิ่งใหญ่ของมองโกล และโลก (Genghis Khan)

 

เจงกิสข่าน ผู้ยิ่งใหญ่ของมองโกล และโลก (Genghis Khan)

เจงกิสข่าน ผู้ยิ่งใหญ่ของมองโกล และโลก (Genghis Khan)

 - เจงกิสข่านเป็นผู้ก่อตั้งและจักรพรรดิ์ผู้ยิ่งใหญ่ เป็นอาณาจักรที่อยู่ติดกันที่ใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์

หลังจาก ความตายของเขา

 - ประสูติ ค.ศ. 1162 – 25 สิงหาคม ค.ศ. 1227 นามว่า เตมูจิน

 - มีอำนาจโดยการรวมชนเผ่าเร่ร่อนหลายแห่งในทุ่งหญ้ามองโกล เป็นผู้ปกครองเผ่าทั้งหลายถูกเรียก

ว่าข่าน หรือเจงกิสข่าน 

 - บุคคลสำคัญที่รวมชนเผ่าในเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือส่วนใหญ่อยู่ภายใต้การควบคุมของเขา 

 - พิชิตพื้นที่ส่วนใหญ่ของยูเรเซียบุกเข้ามาไกลออกไปทางตะวันตก เลกนีซา  เป็นเมืองทางตะวันตกเฉียงใต้

ของโปแลนด์ และไกลออกไปทางใต้ถึงฉนวนกาซา

 - เขาเปิดศึกกับอาณาจักร Qara Khitai คาราคิไต (เหลียวตะวันตก) , Khwarazmian จักรวรรดิควาราซเมียน

หรือควาเรซเมียนเป็นอาณาจักรมุสลิมสุหนี่สไตล์เตอร์โก-เปอร์เซีย  ซึ่งปกครองพื้นที่ส่วนใหญ่ของเอเชียกลาง

ในปัจจุบัน อัฟกานิสถาน และอิหร่าน  , เซี่ยตะวันตก บริเวณที่ปัจจุบันเป็นเขตกานซู ชิงไห่ ซินเจียง

 มองโกเลียนอก มองโกเลียใน ส่านซี และหนิงเซี่ย ของจีน

 - เข้าทำศึกยึด ราชวงศ์จินถูกมองโกลนำกำลังทหารเข้ายึดไคฟงได้สำเร็จ ในปี ค.ศ. 1234 (พ.ศ. 1777)

 และบรรดาลูกหลานของเขาได้บุกเข้าไปถึง จอร์เจียยุคกลาง,Circassia ซีร์คัสเซีย

 - เข้ายึดโวลก้าบัลแกเรียหรือโวลก้า–คามาบัลแกเรีย ปัจจุบันคือรัสเซียยุโรป ในเดือนกันยายน ค.ศ. 1223

 ใกล้ซามารา กองทหารรักษาการณ์ล่วงหน้าของกองทัพเจงกิสข่านภายใต้คำสั่งของอูราน บุตรชายของ 

ซูบูไต ได้เข้าตีโวลก้าบัลแกเรียแต่พ่ายแพ้ในสมรภูมิซามาราเบนด์ ในปี ค.ศ. 1236 พวกมองโกลกลับมา

อีกครั้ง ในห้าปีก็ปราบปรามทั้งประเทศ ซึ่งขณะนั้นโวลก้าบัลแกเรียกำลังเดือดร้อนจากสงครามภายใน

โวลก้าบัลแกเรียได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของ Ulus Jochi (อูลุส โจชิ)ซึ่งต่อมารู้จักกันในชื่อ Golden Horde

 (โกลเดนฮอร์ด)

 - จักรวรรดิรุสเคียฟ ในที่สุดก็ตกเป็นของของมองโกลในช่วงกลางศตวรรษที่ 13

 - ความสำเร็จทางทหารที่โดดเด่นของเขาทำให้เจงกิสข่านเป็นหนึ่งในผู้พิชิตที่สำคัญที่สุดตลอดกาล

 - เมื่อชีวิตของข่านผู้ยิ่งใหญ่จบลง จักรวรรดิมองโกลยึดครองเอเชียกลางและจีนในปัจจุบันเป็นส่วนใหญ่

 - เจงกิสข่านและเรื่องราวการพิชิตของเขามีชื่อเสียงอันน่าสะพรึงกลัวในประวัติศาสตร์ท้องถิ่น เพราะมัน

มาซึ่งเป็นผลให้เกิดการทำลายล้างซึ่งนำไปสู่การลดจำนวนประชากรลงอย่างมากในบางภูมิภาค 

( บางพื้นที่มีการต่อต้านที่รุนแรง จึงถูกล้างเมือง )

 - นอกเหนือจากความสำเร็จทางทหารของเขาแล้ว ความสำเร็จด้านพลเรือนของเจงกิสข่านยังรวมถึง

การจัดตั้งกฎหมายมองโกลและการนำอักษรอุยกูร์มาใช้เป็นระบบการเขียนทั่วดินแดนอันกว้างใหญ่ของเขา

 - ชาวมองโกเลียในปัจจุบันถือว่าเขาเป็นบิดาผู้ก่อตั้งมองโกเลียในการรวมชนเผ่าเร่ร่อนในทุ่งหญ้า

และเอเชียตะวันออกเฉียงเหนือให้เป็นหนึ่งเดียว

 - เจงกิสข่านเสียชีวิตภายในแปดวันหลังจากเริ่มการรบครั้งสุดท้ายของเขากับเซี่ยตะวันตกในวันที่ 

18 สิงหาคม ค.ศ. 1227 วันที่เสียชีวิตของเขาจึงกล่าวกันว่าตรงกับวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1227

สาเหตุที่แท้จริงของการเสียชีวิตของเขายังคงเป็นปริศนา และมีสาเหตุหลายประการจากความเจ็บป่วย

 การถูกฆ่าในสนามรบหรือจากบาดแผลจากการสู้รบ

 - ตามประวัติลับของชาวมองโกล เจงกิสข่านตกจากหลังม้าขณะล่าสัตว์และเสียชีวิตเนื่องจากอาการบาดเจ็บ

 - พงศาวดาร Galician–Volhynian ของโปแลนด์ มีการบันทึกไว้ว่า เขาถูกสังหารโดยกองทัพเซี่ยตะวันตกในสนามรบ

 - มาโค โปโล Marco Polo เขียนว่าเขาเสียชีวิตหลังจากการติดเชื้อจากบาดแผลลูกศรที่เขาได้รับระหว่าง

การศึกครั้งสุดท้าย 

 - แต่ก็มีการศึกษาวิจัยในยุคหลังที่บอกไว้ว่า เจงกิสข่าน อาจเสียชีวิตจากกาฬโรค เป็นสายพันธุ์ของโรค

ระบาดที่มีอยู่ใน เซี่ยตะวันตก ณ เวลานั้น

 - หลังจากที่เขาเสียชีวิต ร่างของเขาถูกส่งกลับไปยังมองโกเลียและสันนิษฐานว่าไปยังบ้านเกิดของเขา

ใน เฮ็นตี เป็นหนึ่งใน 21 จังหวัด ของมองโกเลีย ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกของประเทศ

 - ก่อนที่เจงกิสข่าน จะเสียชีวิต เขามอบหมายให้ Ögedei Khan เป็นผู้สืบทอดตำแหน่ง ขึ้นครองราชสมบัติ

เป็นข่านแทนเจงกิสข่าน เมื่อ 13 กันยายน ค.ศ. 1229 

 - ต่อมา หลานชายของเขาได้แยกอาณาจักรของเขาออกเป็นอาณาจักรข่าน ลูกหลานของเขาขยาย

จักรวรรดิมองโกลไปทั่วยูเรเซียส่วนใหญ่โดยการพิชิต จีน ราชวงศ์หยวน เกาหลี คอเคซัส เอเชียกลาง 

และส่วนใหญ่ของยุโรปตะวันออกและเอเชียตะวันตกเฉียงใต้

 - กองทหารมองโกลยังประสบความสำเร็จในสงครามปิดล้อม ตัดทรัพยากรของเมืองและเมืองโดย

เปลี่ยนเส้นทางแม่น้ำบางสาย จับเชลยข้าศึกและนำพวกเขาไปนำหน้ากองทัพ และรับเอาแนวคิด 

เทคนิค และเครื่องมือใหม่ๆ จากผู้คนที่พวกเขาพิชิต ใช้งานช่างเครื่องกลและวิศวกรมุสลิมและจีน

เพื่อช่วยกองทหารม้ามองโกลในการยึดเมืองต่างๆ

 - ยุทธวิธีอีกอย่างหนึ่งของกองทัพมองโกลคือการแสร้งทำเป็นถอยหนีเพื่อทำลายรูปแบบของข้าศึก

และหลอกล่อข้าศึกกลุ่มเล็ก ๆ ให้ออกห่างจากกลุ่มใหญ่ จากนั้นก็ทำการซุ่มโจมตีและโจมตีโต้กลับ

 - สิ่งสำคัญอีกประการหนึ่งขององค์กรทางทหารของเจงกิสข่านคือเส้นทางการส่งข่าวและเสบียงอาหาร

 เขาทุ่มเทให้กับการสร้างหน่วยข่าวงกรองรวบรวมข่าวสารต่างๆ ทั่วอาณาจักรเพื่อทำการศึก

 - จักรวรรดิมองโกลได้แผ่ขยายตั้งแต่ทะเลดำไปจดมหาสมุทรแปซิฟิก โดยทั้งหมดเริ่มที่จีนตอนเหนือ

 เปอร์เซีย  จนถึงสุดขอบทะเลตะวันออกกลาง 

 - พื้นที่ ที่เจงกิสข่าน ยึดได้นั่นตอนยังมีชีวิตอยู่ ฝั่งตะวันออก ตอนเหนือของจีน จรดญี่ปุ่น 

( บุกญี่ปุ่นแล้วโดนพายุ พ่ายแพ้ ) ฝั่งตะวันตกนั้น ยาวไปจนถึง ปลายประเทศคาซัคสถานในปัจจุบัน

จนถึงจะงอยของอิหร่าน หรือเปอร์เซีย ติดทะเลแคสเปี้ยน ด้านบนแถบตอนล่างของรัสเซีย ทางใต้นั้น

แถบ อัฟกานิสถาน ปากีสถาน  

 - พื้นที่หลังจาก เจงกิสข่านจากไปแล้ว บุกทำศึกโดยลูกหลานของ เจงกิสข่านจนสุดไปที่ ทะเลโอคอตสค์

 ตามชายฝั่ง ยาวมาจนถึงเกาหลี ทะเลญี่ปุ่น จีนทั้งแผ่นดิน บางส่วนของ เวียดนาม ลาว พม่า ในปัจจุบัน

 เลาะผ่าน ปากีสถาน เทือกเขาหิมาลัย อัฟกานิสถาน เปอร์เซีย ( แต่ไม่แวะเข้าอนุทวีปอินเดียนะ )

ครึ่งนึงของเติร์ก ตรุกีในปัจจุบัน อาเซฮไบจาน จอร์เจีย แทบทะเลดำ โดนหมด แล้วก็ลากข้ามไปในยุโรป

 ที่เป็นที่ตั้งของ บางส่วนในโปแลนด์ รวมถึงที่ตั้งของ โรมาเนีย รัสเซีย เบลารุส ยูเครน

ตามที่ แผนที่  นี้เลย จากนั้นด้วยอาณาจักรที่ใหญ่และลูกหลานแบ่งการปกครองก็แยกเป็นการปกครอง

ตัวเองกันไป ที่จริงเคยบุกมาถึงล้านนา ด้วยนะสมัยก่อนแต่ต้องถอยกลับไป เก่งน่าดู บวกกับสภาพพื้นที่

ไม่คุ้นเคยมากถึงว่าไม่คิดแวะเข้าอินเดียเลยช่วงนั้น ป่าดิบเพียบ แค่ขึ้นเรือไปญี่ปุ่นก็เละเทะแล้ว พี่แก

ไปสู้ถึงอิตาลี อียิปต์ก็ไปเด้อ ลูกหลานแยกไปเป็น 

 - จักรวรรดิข่านชากาไต มีอาณาบริเวณตั้งแต่แม่น้ำอามูดาร์ยา (Amu Darya) ทางใต้ของทะเลอารัลไป

จนถึงเทือกเขาอัลไตในบริเวณเขตแดนที่ปัจจุบันคือมองโกเลียและจีน

 - โกลเดนฮอร์ด ปัจจุบันคือบริเวณรัสเซีย, ยูเครน, มอลโดวา, คาซัคสถาน, และ คอเคซัส  จากไซบีเรีย

และเอเชียกลางไปยังบางส่วนของยุโรปตะวันออก จากเทือกเขาอูราลถึงแม่น้ำดานูบทางทิศตะวันตก

 และจากทะเลดำถึงทะเลแคสเปียนทางตอนใต้ ขณะที่มีพรมแดนติดกับเทือกเขาคอเคซัสและ ดินแดน

ของราชวงศ์มองโกลที่เรียกว่า จักรวรรดิข่านอิล 

 - จักรวรรดิข่านอิล รอบคลุมพื้นที่ในตะวันออกกลาง บริเวณประเทศอิหร่านในปัจจุบันเป็นส่วนใหญ่ 

ดินแดนอยู่ในส่วนที่ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของประเทศอิหร่าน อาเซอร์ไบจาน และตุรกี อิรัก เรีย อาร์เมเนีย

 จอร์เจีย อัฟกานิสถาน เติร์กเมนิสถาน ปากีสถาน ส่วนหนึ่งของทาจิกิสถาน นับถือศาสนาอิสลาม ในช่วง

ทศวรรษที่ 1330 ถูกทำลายโดยกาฬโรค

 - ราชวงศ์หยวน ก่อตั้งขึ้นเมื่อกุบไลข่านผู้นำเผ่าชาวมองโกล ได้โค่นอำนาจราชวงศ์ซ่งลงได้ยึดแผ่นดินจีน

ได้รวบรัดทั้งหมด ธิเบต. เกาหลี จรดทะเลญี่ปุ่น ตอนใต้ของรัสเซียในปัจจุบันฝั่งเอเชีย และบางส่วนของ

พม่า