สมเด็จพระราชาธิบดีเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย (Ferdinand I of Romania)

 

สมเด็จพระราชาธิบดีเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย (Ferdinand I of Romania)

สมเด็จพระราชาธิบดีเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนีย (Ferdinand I of Romania) 

ทรงเป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรโรมาเนียระหว่างปี ค.ศ. 1914 ถึง 1927 

และเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญที่มีบทบาทอย่างมากในการรวมชาติและพัฒนาโรมาเนีย

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

🏰 พระราชประวัติ

พระราชสมภพ: 24 สิงหาคม ค.ศ. 1865 ณ เมืองซิกมาริงเงิน ประเทศเยอรมนี

ราชวงศ์: โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น-ซีคมาริงเงิน

พระราชบิดา: เจ้าชายลีโอพ็อลท์แห่งโฮเอินท์ซ็อลเลิร์น

พระราชมารดา: อินฟันตาอังตอนีอาแห่งโปรตุเกส

คู่อภิเษก: เจ้าหญิงมารีแห่งเอดินบะระ (พระราชธิดาของเจ้าชายอัลเฟรด ดยุกแห่งเอดินบะระ)

🛡️ พระราชกรณียกิจสำคัญ

ทรงนำโรมาเนียเข้าร่วมฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

ทรงมีบทบาทสำคัญในการรวมดินแดนทรานซิลเวเนีย, เบสซาราเบีย และบูโควินา เข้ากับโรมาเนีย

ทรงได้รับการขนานนามว่า “Ferdinand the Loyal” เนื่องจากทรงยึดมั่นในคำมั่นสัญญาต่อพันธมิตร 

แม้ราชวงศ์ของพระองค์จะมีสายสัมพันธ์กับเยอรมนี

พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 แห่งโรมาเนียทรงมีบทบาทสำคัญอย่างยิ่งในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

โดยเฉพาะในด้านการตัดสินใจเชิงยุทธศาสตร์และการนำพาประเทศเข้าสู่สงครามในช่วงเวลาสำคัญ

ของประวัติศาสตร์ยุโรป

บทบาทของพระองค์ในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

การเข้าร่วมฝ่ายสัมพันธมิตร: แม้พระองค์จะทรงมีเชื้อสายเยอรมันจากราชวงศ์โฮเอินท์ซ็อลเลิร์น 

แต่พระองค์ทรงตัดสินใจนำโรมาเนียเข้าร่วมกับฝ่ายสัมพันธมิตร (อังกฤษ ฝรั่งเศส รัสเซีย) 

ในปี ค.ศ. 1916 เพื่อแลกกับคำมั่นว่าจะได้รับดินแดนทรานซิลเวเนีย ซึ่งขณะนั้นอยู่ภายใต้

การปกครองของออสเตรีย-ฮังการี.

การทรงงานเพื่อรวมชาติ: พระราชาเฟอร์ดินานด์ทรงเห็นโอกาสในการรวมดินแดนที่มีชาวโรมาเนียอาศัยอยู่ 

เช่น เบสซาราเบีย, บูโควินา และทรานซิลเวเนีย เข้ากับราชอาณาจักรโรมาเนีย ซึ่งกลายเป็นจริง

หลังสงครามสิ้นสุดในปี ค.ศ. 1918.

พระราชดำริที่กล้าหาญ: การตัดสินใจเข้าร่วมสงครามกับฝ่ายตรงข้ามของประเทศต้นกำเนิดของพระองค์ (เยอรมนี) 

ทำให้พระองค์ได้รับสมญานามว่า “Ferdinand the Loyal” เนื่องจากทรงยึดมั่นในคำมั่นสัญญาต่อพันธมิตร 

แม้จะขัดแย้งกับสายเลือดของพระองค์เอง.

การสนับสนุนกองทัพ: แม้พระองค์จะไม่ได้ทรงบัญชาการรบโดยตรง แต่พระองค์ทรงมีบทบาทในการ

สนับสนุนกองทัพและการจัดการภายในประเทศเพื่อให้พร้อมรับมือกับสงคราม

หลังสงครามสิ้นสุด โรมาเนียได้รับดินแดนเพิ่มขึ้นอย่างมาก และกลายเป็น “Greater Romania” 

ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่ถือว่าเป็นยุคทองของการรวมชาติและความเจริญรุ่งเรืองทางวัฒนธรรมและการเมืองของประเทศ

การรวมชาติของโรมาเนียหลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในปี ค.ศ. 1918 ถือเป็นจุดเปลี่ยนสำคัญที่นำไปสู่การก่อตั้ง 

"Greater Romania" ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่โรมาเนียมีอาณาเขตกว้างใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ 

และส่งผลกระทบทั้งในด้านการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมอย่างลึกซึ้ง

1. การขยายอาณาเขต

โรมาเนียได้รับดินแดนใหม่ ได้แก่ ทรานซิลเวเนีย, เบสซาราเบีย, และ บูโควินา ซึ่งเคยอยู่

ภายใต้การปกครองของออสเตรีย-ฮังการีและรัสเซียการรวมดินแดนเหล่านี้ทำให้โรมาเนีย

มีประชากรหลากหลายเชื้อชาติ เช่น ฮังการี, ยูเครน, เยอรมัน และยิว

2. การเปลี่ยนแปลงทางการเมือง

ต้องจัดระบบการปกครองใหม่เพื่อรวมดินแดนที่มีประวัติศาสตร์และกฎหมายต่างกัน

เกิดความตึงเครียดระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์ต่าง ๆ โดยเฉพาะในทรานซิลเวเนียที่มีชาวฮังการีจำนวนมาก

3. การพัฒนาเศรษฐกิจ

ดินแดนใหม่มีทรัพยากรธรรมชาติและพื้นที่เกษตรกรรมที่อุดมสมบูรณ์

แต่การรวมเศรษฐกิจที่แตกต่างกันเข้าด้วยกันต้องใช้เวลาและการปรับตัวอย่างมาก

4. การสร้างอัตลักษณ์ชาติ

รัฐบาลพยายามส่งเสริมความเป็น “โรมาเนีย” ผ่านการศึกษา ภาษา และวัฒนธรรม

นำไปสู่ความขัดแย้งกับกลุ่มชนกลุ่มน้อยที่รู้สึกถูกกดทับทางวัฒนธรรม

5. การเปลี่ยนแปลงในเวทีระหว่างประเทศ

โรมาเนียกลายเป็นประเทศที่มีอิทธิพลมากขึ้นในยุโรปตะวันออก

ได้รับการยอมรับจากมหาอำนาจในสนธิสัญญาสันติภาพ เช่น สนธิสัญญาทรีอานง (Trianon Treaty)

ในช่วงหลายปีหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 โรมาเนียได้เผชิญกับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่หลายครั้ง 

โดยเฉพาะอย่างยิ่งผ่านการปฏิรูปที่ดินและสิทธิในการออกเสียงเลือกตั้งทั่วไป ในปี ค.ศ. 1925 

เจ้าชายคาโรล พระโอรสองค์โตของพระเจ้าเฟอร์ดินานด์ ได้ทรงสละสิทธิในราชบัลลังก์โรมาเนีย

ซึ่งก่อให้เกิดวิกฤตการณ์ทางราชวงศ์ พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ทรงขับไล่พระเจ้าคาร์โรลออกจากราชวงศ์โรมาเนีย 

และทรงแต่งตั้งพระราชโอรส คือ ไมเคิล ขึ้นเป็นมกุฎราชกุมาร สภาผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ 

ซึ่งประกอบด้วย เจ้าชายนิโคไล พระสังฆราชมิรอน คริสเตียแห่งโรมาเนีย และประธานศาลฎีกา จอร์จี บุซดูกัน

เมื่อวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1927 พระเจ้าเฟอร์ดินานด์ที่ 1 สิ้นพระชนม์ด้วยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่

ที่เมืองซินายา ขณะมีพระชนมายุ 61 พรรษา พระองค์ทรงถูกฝังที่มหาวิหารคูร์เทีย 

พระราชนัดดาองค์โตของพระองค์ คือ มิคาเอลที่ 1 ได้ขึ้นครองราชย์แทนพระองค์