วิลเลียม เฮนรี แฮร์ริสัน Harrison ปธน.ตำแหน่งสั้นที่สุดของสหรัฐ
วิลเลียม เฮนรี แฮร์ริสัน William Henry Harrison
9 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2316 - 4 เมษายน พ.ศ. 2384
เป็นนายทหารและนักการเมืองชาวอเมริกัน เขาเป็นประธานาธิบดีคนที่ 9 ของสหรัฐอเมริกา ในปี พ.ศ. 2384
ถึงแก่กรรม จากการเจ็บป่วย เขาเป็นประธานาธิบดีสหรัฐฯ คนแรกที่ถึงแก่อสัญกรรมในตำแหน่ง
เป็นประธานาธิบดีที่ดำรงตำแหน่งสั้นที่สุดเพียง 32 วัน
สาเหตุการเสียชีวิตของแฮร์ริสันยังคงเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ แต่อาจเป็นไทฟอยด์ ปอดบวม หรือไข้รากสาดเทียม
การเสียชีวิตของแฮร์ริสันทำให้เกิดวิกฤติทางรัฐธรรมนูญเกี่ยวกับการสืบทอดตำแหน่งประธานาธิบดีในช่วงสั้นๆ
เนื่องจากรัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกาในขณะนั้นไม่ได้กำหนดไว้อย่างชัดเจนว่ารองประธานาธิบดี
จอห์น เทย์เลอร์ จะขึ้นรับตำแหน่งประธานาธิบดีต่อหรือไม่ หรือเพียงปฏิบัติหน้าที่ของตนโดยทำหน้าที่รักษาการเท่านั้น
เทย์เลอร์อ้างว่ารัฐธรรมนูญอนุญาตทำให้เขาประสบความสำเร็จขึ้นเป็น ปธน.
การสาบานตนของเขาได้สร้างแบบอย่างที่สำคัญสำหรับการโอนอำนาจประธานาธิบดีในสหรัฐอเมริกาอย่างเป็นระเบียบ
โดยยืนยันว่าผู้สืบทอดมีสิทธิ์ที่จะดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีให้ครบวาระและใช้อำนาจทั้งหมด
แฮร์ริสันสาบานตนเข้ารับตำแหน่งในวัย 68 ปี สร้างสถิติใหม่ให้กับประธานาธิบดีสหรัฐฯ ที่อายุมากที่สุด
( ก่อนที่จะถูกโรนัลด์ เรแกน วัย 69 ปี ทำลายสถิติในปี 1981และ ไบเดน จะมาทำลายต่อที่ 78 ปี )
ระยะเวลาของแฮร์ริสันในฐานะประธานาธิบดีนั้นสั้นมาก จนไม่มีประเด็นให้พูดถึงมากนักในแง่การทำงาน
พ่อของเขาเป็นชาวไร่ซึ่งเป็นตัวแทนของสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปตั้งแต่ปี พ.ศ. 2317 ถึง พ.ศ. 2320
และลงนามในปฏิญญาอิสรภาพ ในช่วงสงครามปฏิวัติอเมริกา
แฮร์ริสันเริ่มศึกษาที่บ้านจนกระทั่งเขาเข้าเรียนที่วิทยาลัยแฮมป์เดน-ซิดนีย์ ซึ่งเป็นสถาบันเพรสไบทีเรียนในรัฐเวอร์จิเนีย
เมื่ออายุ 14 ปี เขาได้รับการศึกษาแบบคลาสสิกที่นี่เป็นเวลา 3 ปี โดยมีหลักสูตรต่างๆ เช่น ละติน กรีก ฝรั่งเศส ตรรกะ และการอภิปราย
ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2334 แฮร์ริสันอยู่ที่บ้านของโรเบิร์ต มอร์ริส บอร์ดดิ้ง และเข้ามหาวิทยาลัยแห่ง เพนซิลเวเนีย
ซึ่งเขาศึกษาด้านการแพทย์จากแพทย์สองคน ได้แก่ เบนจามิน รัช และวิลเลียม ชิปเพน ซีเนียร์
พ่อของเขาเสียชีวิตได้ไม่นาน วิลเลียมอายุเพียง 18 ปี และมอร์ริสกลายเป็นผู้ปกครองของเขา
ทางด้านการเงินของพวกเขานั้นขาดแคลนจึงไม่ได้รับการสนับสนุนให้เรียนต่อ
เขาจึง ตัดสินใจเลิกเรียนแพทย์และอุทิศตนเพื่ออาชีพทหาร
เมื่อวันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2334 แฮร์ริสันซึ่งอายุเพียง 18 ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นร้อยโทในกรมทหารราบที่ 1
เขาถูกส่งไปยังป้อมวอชิงตันเป็นครั้งแรก และเข้าร่วมในสงคราม Northwest Indian War ร่วมกับกองทัพ
(เป็นความขัดแย้งทางอาวุธเพื่อควบคุมดินแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือที่ต่อสู้ระหว่างสหรัฐอเมริกาและกลุ่มประเทศชนพื้นเมือง)
หลังจากที่กองทัพแห่งตะวันตกประสบความพ่ายแพ้อย่างหายนะภายใต้การนำของอาเธอร์ เซนต์ แคลร์
แฮร์ริสันได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นร้อยโทเมื่อแอนโธนี เวย์นเข้ารับตำแหน่งในปี พ.ศ. 2335
ในปี พ.ศ. 2336 เขากลายเป็นผู้ช่วยของเวย์น ได้รับโอกาสการเรียนรู้วิธีสั่งการกองทัพในแนวหน้า
เขายังเข้าร่วมในยุทธการที่ลูไจซึ่งได้รับคำสั่งจากเวย์นเมื่อวันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2337
การรบจบลงด้วยชัยชนะอันยิ่งใหญ่สำหรับ สหรัฐอเมริกาและเป็นจุดเริ่มต้นของ Northwest Indian ช่วงสุดท้าย
ทั้งสองฝ่ายลงนามในสนธิสัญญากรีนวิลล์ ในปี พ.ศ. 2338 แฮร์ริสันยังอยู่ในสนธิสัญญาในฐานะพยาน
สหภาพอินเดียยกที่ดินบางส่วนให้กับรัฐบาลกลางโดยอนุญาตให้ชาวอเมริกัน
หลังจากที่แม่ของเขาเสียชีวิตในปี พ.ศ. 2336
ฮร์ริสันได้รับมรดกส่วนหนึ่งของครอบครัวในรัฐเวอร์จิเนีย ซึ่งรวมถึงที่ดินประมาณ 12 ตารางกิโลเมตรและทาสจำนวนมาก
เขาเลือกที่จะรับราชการในกองทัพต่อไปและขายที่ดินให้กับพี่ชายของเขา
พ.ศ. 2340 ในเดือนพฤษภาคม แฮร์ริสันได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นกัปตันเรือและเกษียณอายุในวันที่ 1 มิถุนายน พ.ศ. 2341
ในปี พ.ศ. 2359 สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร จอห์น แมคลีน แห่งเขตรัฐสภาที่ 1 แห่งโอไฮโอ ลาออก
แฮร์ริสันได้รับเลือกให้รับตำแหน่งต่อจากเขา โดยดำรงตำแหน่งตั้งแต่วันที่ 8 ตุลาคม ถึง มีนาคม พ.ศ. 2362
ในปี พ.ศ. 2360 เขาปฏิเสธคำเชิญของประธานาธิบดีเจมส์ มอนโร ให้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีกระทรวงสงคราม
เขาได้รับเลือกเข้าสู่วุฒิสภาโอไฮโอในปี พ.ศ. 2362 และดำรงตำแหน่งจนถึงปี พ.ศ. 2364
ระหว่างนั้นเขาลงสมัครรับตำแหน่งผู้ว่าการรัฐโอไฮโอไม่สำเร็จในปี พ.ศ. 2363
ในปีพ.ศ. 2365 เขาลงสมัครรับตำแหน่งสภาผู้แทนราษฎรของรัฐบาลกลางอีกครั้ง แต่แพ้เจมส์ ดับเบิลยู. กาซเลย์ด้วยคะแนนเสียง 500 เสียง
ในปี พ.ศ. 2367 แฮร์ริสันได้รับเลือกเข้าสู่วุฒิสภาสหรัฐอเมริกา และดำรงตำแหน่งจนถึงวันที่ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2371
แฮร์ริสันยังเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้งประธานาธิบดีของรัฐโอไฮโอในปี พ.ศ. 2363 และ พ.ศ. 2367 โดยสนับสนุน James Monroe และ Henry Clay
ในปีพ.ศ. 2371 ประธานาธิบดีจอห์น ควินซี อดัมส์ ได้แต่งตั้งแฮร์ริสันเป็นรัฐมนตรีผู้มีอำนาจเต็มของกราน โคลัมเบีย (สาธารณรัฐโคลอมเบีย)
** ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ทางตอนเหนือของอเมริกาใต้และตอนใต้ของอเมริกากลาง รวมดินแดนของโคลอมเบีย เอกวาดอร์ ปานามา และเวเนซุเอลาในปัจจุบัน
บางส่วนของภาคเหนือของเปรูและภาคตะวันตกเฉียงเหนือของบราซิล
มาถึงโบโกตาเมื่อวันที่ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2371 และดำรงตำแหน่งจนถึงวันที่ 8 มีนาคมของปีถัดไป
สถานการณ์ในโคลอมเบียเลวร้ายมาก ประเทศกำลังจวนจะเกิดอนาธิปไตย ซิมอน โบลิบาร์ เคลื่อนไหวเพื่อเอกราช
มีแนวโน้มที่จะกลายเป็นผู้มีอำนาจทางทหาร เขาเขียนถึงโบลิวาร์ว่า "รัฐบาลที่เสรีที่สุดคือผู้แข็งแกร่งที่สุด"
และเรียกร้องให้อีกฝ่ายสนับสนุนการพัฒนาประชาธิปไตย โบลิวาร์กล่าวในการตอบของเขาว่า
"ดูเหมือนว่าพระเจ้าถูกกำหนดให้ปล่อยให้สหรัฐฯ ทรมานทวีปอเมริกาในนามของเสรีภาพ"
ประโยคนี้ทำให้โบลิวาร์มีชื่อเสียงในประเทศแถบละตินอเมริกา
ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2372 แอนดรูว์ แจ็กสันเรียกแฮร์ริสันกลับมาหลังจากเข้ารับตำแหน่ง และโธมัส แพทริค มัวร์รับช่วงต่อจากเขา
แฮร์ริสันกลับไปใช้ชีวิตพลเรือนในนอร์ธเบนด์ โดยรับราชการในประเทศมาเกือบสี่สิบปี
ปี พ.ศ. 2379 เขายังลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีในฐานะผู้สมัครจากพรรควิกไม่สำเร็จ
เขาดำรงตำแหน่งเสมียนศาลแฮมิลตันเคาน์ตี้ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2379 ถึง พ.ศ. 2383
จนกระทั่งเขาชนะการเลือกตั้งประธานาธิบดีในปี พ.ศ. 2383
ในปีพ.ศ. 2383 แฮร์ริสันได้รับเลือกอีกครั้งจากพรรควิก ให้ลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดี ต่อสู้กับ แวน บูเรน อีกครั้ง
การเลือกตั้งเน้นย้ำถึงอาชีพทหารของแฮร์ริสันและความอ่อนแอทางเศรษฐกิจที่เกิดจากความตื่นตระหนกในปี พ.ศ. 2380
วิกส์เน้นย้ำถึงอาชีพทหารของแฮร์ริสัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งความกล้าหาญของเขาในยุทธการที่ทิปเปคานู
ในที่สุดแฮร์ริสันก็ได้รับชัยชนะด้วย คะแนนเสียงจากการเลือกตั้ง 234 เสียงเหนือประธานาธิบดีแวน บูเรน ซึ่งได้รับคะแนนเสียงเพียง 60 เสียง
แฮร์ริสันล้มป่วยเมื่อวันที่ 26 มีนาคม พ.ศ. 2384 โดยมีอาการคล้ายไข้หวัด แต่ค่อยๆ แย่ลงในสองวันถัดมา
การวินิจฉัยและการรักษาของแพทย์เห็นได้ชัดว่าไม่มีผลใดๆ แพทย์วินิจฉัยว่าเขาเป็นโรคปอดบวมโดยเฉพาะบริเวณปอดส่วนล่างขวา
ในตอนแรกทำเนียบขาวไม่ได้ประกาศอาการของประธานาธิบดีอย่างเป็นทางการ
ซึ่งก่อให้เกิดการคาดเดาต่างๆนานา หลายคนกลัวว่าเขาจะไม่อยู่ในสายตาของสาธารณชนเป็นระยะเวลานาน
ภายในสิ้นเดือนมีนาคม ผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกันและเฝ้าอยู่นอกทำเนียบขาว เพื่อรอข่าวล่าสุดเกี่ยวกับอาการของประธานาธิบดี
เมื่อวันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2384 วิลเลียม เฮนรี แฮร์ริสัน ถึงแก่กรรมหลังจากป่วยเป็นเวลาเก้าวัน สิริอายุได้ 68 ปี
เขาเป็นประธานาธิบดีคนแรกของสหรัฐอเมริกาที่ถึงแก่อสัญกรรมในตำแหน่งและเขาดำรงตำแหน่งได้เพียงเดือนเดียวเท่านั้น
หลังจากการเสียชีวิตของประธานาธิบดีมีช่วงไว้ทุกข์ 30 วัน
ทำเนียบขาวก็จัดพิธีต่างๆ ในที่สาธารณะตามแนวทางปฏิบัติงานศพของราชวงศ์ยุโรป
มีการจัดพิธีรำลึกที่ปีกตะวันออกของทำเนียบขาวซึ่งเปิดให้เฉพาะผู้ได้รับเชิญเท่านั้น
โลงศพของแฮร์ริสันถูกส่งไปยังสุสาน Congressional Cemetery (สุสานรัฐสภา มีชื่ออย่างเป็นทางการว่า Washington Parish Burial Ground เป็นสุสานเก่าแก่)
ในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2384 ศพของแฮร์ริสันถูกส่งไปยังนอร์ธเบนด์โดยรถไฟและเรือ จากนั้นฝังไว้ในวันที่ 7 กรกฎาคม ในสุสานของครอบครัว
บนยอดเขาเนโบ ฮิลล์ ซึ่งมองเห็นแม่น้ำโอไฮโอ และปัจจุบันคือ สุสานแห่งรัฐวิลเลียม เฮนรี แฮร์ริสัน
บทความที่เกี่ยวข้อง
เป็นบุคคลสำคัญ ประธานาธิบดีสหรัฐ ก่อนหน้านี้
วิลเลียม เฮนรี แฮร์ริสัน,William Henry Harrison,ประธานาธิบดี,สหรัฐอเมริกา,
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น