หน้าเว็บ

วันอังคารที่ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2566

พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งปรัสเซีย Frederick William I of Prussia

 


พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งปรัสเซีย Frederick William I of Prussia

14 สิงหาคม ค.ศ. 1688 - 31 พฤษภาคม ค.ศ. 1740 


พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มทรงได้รับสมญานามว่า "กษัตริย์ทหาร" (เยอรมัน: der Soldatenkönig)   

"Soldier King" 


พระเจ้าฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งปรัสเซีย Frederick William I of Prussia



ฟรีดริช วิลเฮ็ล์มที่ 1 แห่งราชวงศ์โฮเอินท์ซ็อลเลิร์นเป็นพระมหากษัตริย์แห่งราชอาณาจักรปรัสเซีย

และเจ้าผู้คัดเลือกแห่งบรันเดินบวร์ค


ครองราชย์ 25 กุมภาพันธ์ 1713 – 31 พฤษภาคม 1740 


พระองค์ ทำการปฏิรูปกองทัพครั้งใหญ่ และขยายกองทัพไปสู่ขีดจำกัดใหม่


ลดการทุจริตในรัฐของพระองค์และรวมอำนาจไว้ที่ส่วนกลาง


ระหว่างการครองราชย์ 27 ปีของพระองค์ ทำให้ปรัสเซียเป็นมหาอำนาจระดับภูมิภาค


ขายอาณานิคมโพ้นทะเลของปรัสเซียนและการวางรากฐานของระบบแคนตัน 

(เป็นระบบการเกณฑ์ทหารที่ใช้โดยกองทัพปรัสเซียระหว่างปี ค.ศ. 1733 ถึง 1813)


ในปี ค.ศ. 1740 กองทัพปรัสเซียนซึ่งมีกำลังพล มีสัดส่วนที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป 


พิชิตท่าเรือ Stettin เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของ West Pomeranian Voivodeship 

ทางตะวันตกเฉียงเหนือของโปแลนด์ ตั้งอยู่ใกล้กับทะเลบอลติกและชายแดนเยอรมนี เป็นเมืองท่า

ที่สำคัญและเป็นเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับเจ็ดของโปแลนด์


พยายามอย่างมากในการปรับปรุงปรัสเซียในด้านเศรษฐกิจและการทหาร ก่อตั้งโรงเรียนและ

โรงพยาบาล กษัตริย์ส่งเสริมการทำนา


เสียชีวิตในปี 1740 ขณะอายุ 51 ปี และถูกฝังไว้ที่ Garrison Church ใน Potsdam 






วันจันทร์ที่ 5 มิถุนายน พ.ศ. 2566

โทกุงาวะ อิเอยาสึ Tokugawa Ieyasu

 


โทกุงาวะ อิเอยาสึ Tokugawa Ieyasu

วงศ์ตระกูลคือตระกูลมัตสึไดระ ซึ่งเป็นเจ้าของที่ดินในจังหวัดมิคาวะ ชื่อในวัยเด็กของเขาคือ 

มัตสึไดระ ทาเกจิโยะ  


โทกุงาวะ อิเอยาสึ Tokugawa Ieyasu



โทกุงาวะ อิเอยาสึ เป็นผู้บัญชาการทหารของญี่ปุ่นและไดเมียวเซ็นโกคุตั้งแต่ปลายสมัยมุโรมาจิ 

(ยุคเซ็นโกคุ) จนถึงต้นสมัยเอโดะ เซอิไทโชกุน คนแรกของผู้สำเร็จราชการเอโดะ หัวหน้าคนที่ 5 

ของตระกูล Ansho Matsudaira และผู้ก่อตั้งตระกูล โทกุงาวะ ตระกูลโชกุนโทกุงาวะ และ 

โทกุงาวะ โกซังเกะ ( Tokugawa Gosanke ) ** เป็นชื่อที่ใช้เรียกตระกูลโทกูงาวะสาขาย่อย 3 

สาขาซึ่งสืบเชื้อสายจากบุตรชาย 3 คนของ โทกุงาวะ อิเอยาสึ

การขยายอำนาจโดยอาศัยพันธมิตรกับ โอดะ โนบูนางะ หลังจากการเสียชีวิตของ โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ 

เขาได้รับชัยชนะใน Battle of Sekigahara (ยุทธการที่เซกิงาฮาระ) กับ อิชิดะ มิตสึนาริ และ

สร้างชื่อเสียงให้ตัวเองเป็นคู่แข่งกับกลุ่ม โทโยโทมิ ในปี ค.ศ. 1603 เขาได้รับการแต่งตั้งเป็น

เซอิ ไทโชกุนโดยจักรพรรดิโกโยเซ และสถาปนาเอโดะขึ้นเป็นโชกุนซึ่งกินเวลาถึง 264 ปี

เขาสร้างปราสาทในหมู่บ้านชาวประมงเอโดะ (ปัจจุบันคือโตเกียว) 


เหตุการณ์สำคัญ ย่อๆ คร่าวๆ 


 - เกิดที่ปราสาทโอกาซากิ ในวันที่ 26 เดือนที่ 12 ปีเท็นบุนที่ 11 ตามปฏิทินของญี่ปุ่น มีชื่อเดิมว่า 

    มัตสึไดระ ทาเคชิโยะ เป็นบุตรชายของมัตสึไดระ ฮิโรทาดะ ไดเมียวของมิคาวะแห่งตระกูลมัตสึไดระ


 - อายุได้ 6 ขวบ บิดาของเขาถูกสังหารโดยข้าราชบริพารของเขาเอง ทาเคจิโยะถูกจับเป็น

    ตัวประกันที่ตระกูลอิมากาวะ 


 - ปี ค.ศ. 1556 ทาเคชิโยะบรรลุนิติภาวะอย่างเป็นทางการ เขาเปลี่ยนชื่อจาก มัตสึไดระ ทาเคจิโยะ 

    เป็น มัตสึไดระ  จิโระซาบุโระ โมโตโนบุ 


 - เขาแต่งงานกับภรรยาคนแรกของเขา ท่านหญิงสึกิยามะ ญาติของอิมากาวะ โยชิโมโตะ 

    และเปลี่ยนชื่ออีกครั้งเป็นมัตสึไดระ คูรันโดโนสุเกะ โมโตยาสุ


 - ปี ค.ศ. 1558 สู้รบครั้งแรก ที่การปิดล้อมเทราเบะ ซูซูกิ ชิเกเทรุ ( ปราสาทเทราเบะเป็นสมบัติของ

    ตระกูลโอกาซาวาระ ) เกิดจากการ แปรพักตร์ทรยศต่อเพื่อหันไปเป็นพันธมิตรกับโอดะ โนบุนางะ

    เขาเผาปราสาทหลักและถอนกำลังออกไป กองกำลังโอดะโจมตีแนวหลังของเขา แต่โมโตยาสุ 

    (โทกุงาวะ อิเอยาสึ) เตรียมพร้อมและขับไล่กองทัพโอดะ


 - ปี ค.ศ. 1559 ผู้นำตระกูลโอดะได้ส่งต่อไปยังโอดะ โนบุนางะ 1ปี ต่อมาอิมากาวะ โยชิโมโตะ

    นำกองทัพขนาดใหญ่จำนวน 25,000 นายบุกเข้ายึดครองดินแดนของตระกูลโอดะ โยชิโมโตะ

    ถูกสังหารในการจู่โจมอย่างกะทันหันของโนบุนางะ


 - เมื่ออิมากาวะ โยชิโมโตะเสียชีวิต และตระกูลอิมากาวะอยู่ในภาวะสับสน เขาจึงใช้โอกาศนี้

    ปลดแอกตัวเองจาก อิมากาวะ เมื่อเขาเป็นอิสระจากตระกูลอิมากาวะ ก็ได้เดินทัพกลับปราสาท

    โอกาซากิที่ถูกทิ้งร้างและยึดบัลลังค์ของบรรพบุรุษของเขาคืนมา และกลายเป็นพันธมิตรกับ 

    โอดะ โนบุนางะ


 - ปี ค.ศ. 1561 แตกหักกับพวกอิมากาวะอย่างเปิดเผยและยึดป้อมปราการคามิโนโกได้ 


 - ปี ค.ศ. 1563 มัตสึไดระ โนบุยาสุ บุตรชายคนแรกของเขา แต่งงานกับโทคุฮิเมะ ลูกสาวของ

    โอดะ โนบุนางะ


 - กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1563 มัตสึไดระ โมโตยาสุเปลี่ยนชื่อเป็น มัตสึไดระ อิเอยาสึ ความไม่สงบ

    ในดินแดนและการยุ่งยากกับพวก อิมากาวะยังมีอยู่ต่อเรื่อง อิเอยาสึเข้าร่วมการต่อสู้หลายครั้ง

    เพื่อปราบปรามการเคลื่อนไหวนี้ในดินแดนของเขา รวมทั้งการรบที่อะซึกิซากะ


 - ปี ค.ศ. 1564 อิเอยาสึได้ตัดสินใจรวมกำลังเข้าโจมตีและกำจัดอิกโค-อิกกิจากมิคาว่า อิเอยาสึ

    กำลังต่อสู้อยู่ในแนวหน้าและเกือบเสียชีวิตโดนกระสุนหลายนัด ทั้งสองฝ่ายกำลังใช้อาวุธดินปืน

    ชนิดใหม่ที่โปรตุเกสนำเข้าญี่ปุ่นเมื่อ 20 ปีก่อน ในตอนท้ายของการต่อสู้ Ikkō-ikki พ่ายแพ้ ในปี 

    ค.ศ. 1565 อิเอยาสึกลายเป็นผู้ครอบครองจังหวัดมิคาวะทั้งหมด


- ในปี ค.ศ. 1567 อิเอยาสึเริ่มใช้ชื่อสกุลว่า "โทคุกาวะ" และในที่สุดก็ตั้งชื่อเป็นโทคุกาวะ อิเอยาสึ

    นามสกุลของเขาถูกเปลี่ยนโดยได้รับอนุญาตจากราชสำนัก


 - อิเอยาสึยังคงเป็นพันธมิตรของโนบุนากะ และทหารมิคาวะของเขาเป็นส่วนหนึ่งของกองทัพของ

    โนบุนางะที่ยึดเกียวโตได้ในปี 1568


 - ในปี ค.ศ. 1569 กองทหารของอิเอยาสึบุกเข้าไปในจังหวัดโทโทมิ ปิดล้อม เอยาสึได้รับการ

    สนับสนุนจากซามูไรแห่งจังหวัดโทโทมิด้วยการจัดการทางการเมืองเหล่านี้


 - ในปี ค.ศ. 1570 อิเอยาสุได้ก่อตั้งเมืองฮามามัตสึเป็นเมืองหลวงของดินแดนของเขา โดยมอบหมาย

    ให้โนบุยาสึบุตรชายของเขาดูแลเมืองโอกาซากิ


 - อาซาอิ นางามาสะ น้องเขยของโอดะ โนบุนากะ เลิกเป็นพันธมิตรกับตระกูลโอดะระหว่างการ

    ปิดล้อมคาเนงาซากิ  โนบุนางะ จึงทำการลงโทษที่โดนทรยศด้วยการให้ อิเอยาสึนำกำลังพล 

    5,000 นายไปสนับสนุนโนบุนางะในการสู้รบ เอาชนะกองกำลังผสมของตระกูล อาซาอิ 

    และตระกูลอาซากุระ 


 - ในปี ค.ศ. 1571 ทาเคดะ ชินเง็นเลิกเป็นพันธมิตรกับกองกำลังโอดะ-โทคุกาวะ และตอนนี้เป็น

    พันธมิตรกับกลุ่มโอดาวาระ โฮโจ เขาได้รับข้อเสนอจาก โชกุน อาชิคางะ โยชิอากิ โดยเริ่ม

    จากการรุกรานดินแดนโทคุกาวะในโทโทมิ หลังจากโดนปิดล้อม อิเอยาสึ ได้ขอความช่วยเหลือ

    ไปที่ โอดะ ซึ่งส่งกองกำลังจำนวน 3,000 นายมาให้เขา ในช่วงต้นปี ค.ศ. 1573 กองทัพทั้งสอง

    ได้พบกันที่สมรภูมิมิคาทากาฮาระ ทางตอนเหนือของฮามามัตสึ กองทัพทาเคดะที่ใหญ่กว่ามาก

    อิเอยาสึก็จำเป็นต้องล่าถอยการต่อสู้ครั้งนี้เป็นความพ่ายแพ้ครั้งใหญ่ แต่เขาก็ถอนกลับเมือง

    ด้วยความสง่ามงาม ทั้งจุดโคม ตีกลองรับนักรบกลับเมือง ทำเหมือนไม่มีอะไรไม่ได้รับความ

    พ่ายแพ้ทำให้นายพลของทาเคดะระแวงว่าจะเป็นกับดักเลย ไม่ปิดล้อมปราสาทและตั้งค่าย

    พักค้างคืนแทนเปิดช่องโหว่ใหญ่ให้กองกำลังของโตกุงาวะ เข้าโจมตีค่ายได้ในเวลาไม่กี่ชั่วโมง

    ต่อมา ทำให้กองทัพ ของทาเคดะนั้น เสียรูปขบวนไปหมดและท้ายที่สุดส่งผลให้ทาเคดะ ชินเง็น 

    ตัดสินใจยุติการบุกรอบนี้ไป กองกำลังของทาเคดะ พ่ายแพ้ต่อ พันธมิตร โอดะ-โตกะงาวะ 

    ในสงครามครั้งใหญ่ที่ปกป้องปราสาทนากาชิโนะ ยุทธการที่นากาชิโนะ ได้สำเร็จ หลังยุทธการ

    นากาชิโนะ อำนาจทางการทหารของตระกูลทาเคดะนั้นก็ไม่เหมือนเดิม บอบช้ำเสียหาย 

    ไม่อยู่ในสภาวะทำศึกใหญ่ได้อีก มีการต่อสู้กันหลายครั้งในสมรภูมิเล็กๆ กองทหารของอิเอยาสึ

    สามารถแย่งชิงอำนาจการปกครองของจังหวัดซูรุกะจากกลุ่มทาเคดะได้

    การสิ้นสุดของสงครามกับทาเคดะเกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1582 เมื่อกองกำลังโอดะ-โทคุกาวะโจมตี

    และพิชิตจังหวัดคาอิ ทาเคดะ คัตสึโยริ พ่ายแพ้ในศึกเท็นโมคุซัง จากนั้นจึงทำการคว้านท้อง


- ค.ศ. 1582 เมื่อเขารู้ว่าโนบุนากะถูกสังหารที่วัดฮอนโน-จิโดยอาเคจิ มิตสึฮิเดะ นั่นหมายความว่า

    บางพื้นที่ของโนบุนางะ ก็พร้อมที่จะ บุกไปพิชิตแย่งมา ด้วยเหตุนี้ โทกูงาวะ อิเอมิตสึ จึงบุกโจมตี 

    คาอิและเข้าควบคุมในทันที โฮโจ อูจิมาซะ ผู้นำของกลุ่ม โฮโจ 

    ตอบโต้ด้วยการส่งกองทัพขนาดใหญ่ของเขาไปยังจังหวัดชินาโนะ และจากนั้นไปยังจังหวัด คาอิ

    ต่อมาทั้งอิเอยาสึและตระกูลโฮโจตกลงที่จะยุติข้อตกลงซึ่งทำให้อิเอยาสึควบคุมทั้งจังหวัดคาอิ

    และชินาโนะ ในขณะที่โฮโจเข้าควบคุมจังหวัดคาซูสะ ซึ่งต่อมาเขาก็กลายเป็น ผู้ยิ่งใหญ่เบอร์ต้นๆ 

    ของญีป่น รองจากฮิเดโยชิ แต่หลังจาก ฮิเดโยชิล้มเหลมในเกาหลี และเสียชีวิตลง

    เขาก็ก้าวขึ้นสู้ความยิ่งใหญ่เป็นโชกุนได้ในที่สุด


 - วันที่ 24 มีนาคม ค.ศ. 1603 โทคุงาวะ อิเอยาสุได้รับตำแหน่งโชกุนจากจักรพรรดิโก-โยเซ อิเอยาสึ

    อายุได้ 60 ปี เขาอยู่ได้นานกว่าผู้ยิ่งใหญ่คนอื่น ๆ ในยุคของเขามีทั้ง โอดะ โนบุนากะ, 

    ทาเคดะ ชินเง็น, โทโยโทมิ ฮิเดโยชิ และอุเอสึงิ เคนชิน  


- ในฐานะโชกุน เขาใช้เวลาที่เหลือของเขาในการสร้างและเสริมความแข็งแกร่งให้กับโชกุนโทคุกาวะ 

    ซึ่งเป็นผู้นำในยุคเอโดะ


 - อิเอยาสึ สละตำแหน่งอย่างเป็นทางการในฐานะโชกุนในปี 1605 ผู้สืบทอดของเขาคือ

    โทคุงาวะ ฮิเดทาดะ


 - ค.ศ. 1616 โทคุงาวะ อิเอยาสึเสียชีวิตเมื่ออายุได้ 73 ปี